بهترین های فرمول یک

به نظر می‌رسید هیجان‌انگیزتر از این نمی‌شد - نبرد قهرمانی به آخرین مسابقه فصل بین سباستین فتل و فرناندو آلونسو رسید، همراه با یک پیست خیس که در طول مسابقه فقط خیس تر می‌شد.

سه راننده در رقابت برای این عنوان بودند: نایجل منسل و نلسون پیکه برای ویلیامز و آلن پراست برای مک لارن....

در طول تاریخ فرمول 1، راننده ها بازگشت خارق العاده زیادی وجود داشته است. کیمی رایکونن در ژاپن در سال 2005 و سباستین فتل در برزیل در سال 2012. اما هیچ کدام به دیوانگی محض جنسن باتن در گرندپری کانادا در سال 2011 نزدیک نمی شود.

اگر هرج و مرج کلمه ای برای توصیف کانادا 2011 باشد، هیاهو محض بهترین توصیف فرمول یک اروپا در سال 1999 است. حتی قبل از خاموش شدن چراغ ها بسیار مهم بود، زیرا نبرد پر تنش قهرمانی بین ادی اروین برای فراری، میکا هکینن برای مک لارن و به طور شگفت انگیزی هاینز-هارالد فرنتزن برای جردن ادامه داشت....

مسابقات بزرگ همیشه نباید اکشن باشند. در واقع، یک مسابقه می تواند پرتنش و هیجان انگیز باشد، حتی اگر برنده نهایی در 25 دور آخر پیشروی کند. در گرندپری ایتالیا 2020، دقیقاً همینطور بود....

هیچ‌کدام از نظر فرسایشی بودن به سطح گرندپری فرمول1 موناکو 1996 نزدیک نمی‌شوند – تنها چیزی که باید به شما بگویم این است که تنها سه راننده‌ای که روی سکو به پایان رسیدند، در واقع تمام 75 دور را کامل کردند...

لحظات خاصی وجود دارد که اغلب برای توصیف فرمول یک استفاده می شود - یا به این دلیل که ماهیت ورزش را تعریف می کنند یا به این دلیل که کاملاً دیوانه وار هستند. آنچه در آغاز گرندپری بلژیک در سال 1998 اتفاق افتاد قطعاً به دسته دوم تعلق دارد.

مایکل شوماخر و فراری در طول فصل برای قهرمانی جهان با یک راننده فنلاندی و تیم بریتانیایی اش، یعنی میکا هکینن و مک لارن، می جنگیدند، هر دو راننده در تلاش برای دستیابی به عنوان قهرمانی سوم خود بودند، و فراری تلاش کرد اولین عنوان خود را در 21 سال کسب کند....

برزیل و اینترلاگوس مقصد این مسابقه، پیست خانگی ماسا بود. در حالی که این امر به برزیلی برتری داد، این واقعیت که او نیاز به حضور قوی در این رقابت داشت را نمی توان انکار کرد اما همیلتون نیز باید امتیاز از دست می داد...

در سال 89 فراری، ویلیامز و بنتون دست به دست هم دادند و چند پیروزی را به دست آوردند، اما هنوز مسابقه برای قهرمانی بین پراست و سنا بود.

یاس مارینا پیستی برای سبقت گرفتن نیست، آلونسو نیاز به سبقت گرفتن داشت و سباستین فتل نیز نیاز به یک پیروزی...

اگر در ابتدای سال به شما بگویم که در مسابقه پایانی فصل 1997، سه راننده برتر دقیقاً یک زمان را در تعیین خط ثبت می کنند و سپس یک نبرد تقریبا طولانی بین دو راننده، نتیجه عنوان قهرمانی را تعیین می کند، شاید باور نکنید...

کیمی رایکونن به عنوان سومین شانس قهرمانی 2007 وارد مسابقه برزیل شد اما یک نتیجه باور نکردنی با حضور دو راننده مک لارن رخ داد...

همیلتون از زمان برگزاری مسابقه مجارستان در سال 2014، در یک مسابقه بارانی شکست نخورده بود. با توجه به برخی از تلاش‌های گذشته ورشتپن، به ویژه در گرندپری برزیل 2016، به نظر می‌رسید که او تنها راننده‌ای باشد که بتواند جای قهرمان جهان را بگیرد...

از آنجایی که همیلتون مجبور شد به دلیل نشت سوخت در مرسدس خود در طول تعیین خط، از پیت لین شروع کند، نیکو روزبرگ، در اوایل شرایط خیس از پول پوزیشن شروع کرد...

مسابقه با پیشتازی شوماخر آغاز شد و رقیب بنتون، هیل، او را از نزدیک دنبال کرد. این مسابقه قهرمان جهان سال را مشخص می کرد و ...

پیروزی چشمگیر راننده فنلاندی در آخرین دور گرندپری ژاپن در سال 2005 علاوه بر دستاوردهای کیمی، در تاریخ فرمول 1 به خوبی مورد توجه قرار گرفته است.

سرعت و کنترل تنها عاملی نیست که برنده فرمول یک را تعیین می کند، شانس نیز نقشی مشهود در آن دارد. در 25 ژوئن 2017 برگزار شد، زمانی که دنیل ریکاردو از رده دهم به سمت پیروزی مسابقه پیش رفت...

تنها در سه دور مانده به پایان گرندپری فرمول 1 موناکو 1982، با شروع باریدن باران، پراست از پیشروی مسابقه کنار رفت...

بار دیگر باران یک شرایط مسابقه ای جذاب و جنجالی را بدنبال داشت که در پی آن لوئیس همیلتون، نیکو روزبرگ و مکس ورشتپن از تیم ردبول برای پیروزی رقابت می کردند...

جایزه بزرگ اروپا در سال 2012، شاید معروف ترین پیروزی فرناندو آلونسو باشد و در سطوح مختلف فوق العاده بود.