بهترین های جان جونز

بله، الکساندر گوستافسون اولین مردی بود که از نظر قد با جونز برابری کرد، اما این کافی نبود...

بسیاری از مردم فکر می کردند که دانیل کورمیر این را در خود دارد که جان جونز قهرمان را از سلطنت خلع کند...

باید قهرمان را با رقیب خودش یعنی رشاد ایوانز می دیدیم. چه رقابتی و چه تلخ، مهم نبود. باید ببینیم رفتارش تغییر می کند. و در نهایت، پس از حدود یک سال با کمربند محکم به دور کمرش، این کار را انجام داد.

یو اف سی 152 یک مبارزه دیگر با یک وزن متوسط ​​کوچکتر بود که در حالی که هیچ کس دیگری این کار را نمی کرد، برای مبارزه با قهرمان قدم گذاشت.

ما قبلاً عادت کرده بودیم که ببینیم جونز با پیروزی بر رایان بادر و استفان بونار بر وزنه‌های سبک وزن سلطه پیدا می‌کند، اما همه ما هنوز کنجکاو بودیم که ببینیم او در هنگام رقابت در برابر مائوریسیو شوگان روا چگونه عمل خواهد کرد.

معمای لیوتو ماچیدا ممکن است قبلاً حل شده باشد، اما این باعث نشد که تعداد کمی از ما فکر نکنیم که اژدها مهارت‌هایی برای قرار گرفتن در داخل گارد قهرمان برای آزمایش دارند.

برای برخی، گلاور تکسیرا مردی بود که ساخته شد تا جلوی توقف ناپذیر را بگیرد. او آماده بود تا حمله جان جانز را متوقف کند و با سنگین‌ترین دست‌های هر جنگنده در لشکر به جلو برود.

جونز که یکی از برترین عملکردها را در یک مبارزه قهرمانی داشت، یک مبارز عالی به نظر می رسید. اما به لطف 14 حریف قبلی جونز در آن زمان، ما هنوز مطمئن نبودیم که قهرمان جوان چگونه با ضربه زدن به صورت توسط یک پانچر قدرتی کنار بیاید.

مطمئناً او در بازی خودش در برابر یک کشتی گیر اثبات شده تسلط داشت. مطمئناً این به او یا UFC هیچ لطفی نکرد، با این حال، با توجه به اینکه چایل سونن یک میان‌وزن واقعی بود که برای رفع عطش خود برای طلای یو‌اف‌سی به مبارزه با عنوان قهرمانی پرداخت...